مجموعه درس های مادر بزرگ(درس دوم)

 

درس دوم مادربزرگ 

 

تسبیح به دست دایما لبهایش تکان می خورد و هر  بار که  چین و چروک دور لبها یش  تغییر می کرد  ما می فهمیدیم که واژه جدیدی را تکرار می کند.

 

یک روز می گفت  "یا نور"

 

روز دیگر می گفت" یا رزاق"

 

روز دیگر می گفت " یا رحمان" .و .............

 

ما هم  گاهی اهنگینش می کردیم و می خواندیم و او به ما لبخند می زد و نگاهمان می کرد

 

ولی تا زمانی که مادر بزرگ زنده بود ما هم صاف و ساده بودیم و هم یکدیگر را دوست داشتیم و هیچوقت از نداری شکوه ای نکردیم  و هیچوقت دل را با  کینه  آلوده نساختیم  و راحت همه را  می بخشیدیم زیرا همه نور بودیم و روزی دهنده را می شناختیم و بخشندگی را هر روز مادر بزرگ هزار مرتبه صدا می کرد.

 

 

 

 

                                                                                       

 

درسهایی از کوه

 

درسهایی از کوه:

 

- برای رسیدن به قله کوه قبل از برداشتن هر ابزار راهی ،اول اراده ات را در کوله ات بگذار.

 

- وقتی هدف قله است، چشم به آن بدوز.ولی از سنگهای لغزان زیر پایت غافل مشو.

 

- وقتی به قله رسیدی، نفس راحت نکش، چون باید بازگردی.

 

- همانطور که قله از دور پیداست، فاتح قله در آن ناپیداست.

 

- سازگاری را از کوه و دریا بیاموز. آیا کوهی را میشناسی که به دریا رودی نفرستاده باشد.

 

- در میان رشته کوهها همیشه کوهی سربلندتر است که درمقابل حوادث ایستادگی کرده است.

 

- عظمت طلوع وغروب خورشید را از کوهها بپرس، که در شبانه روز از هیبت آن رنگ به رنگ میشود.

 

- به کوه احترام بگذارید که مادر خاک است و به خاک احترام بگذارید که عنصر وجودی آدمی است.

 

- کوههای پیر هموارترند.

 

- اگر قله مرگ زندگی است، برای رسیدن به آن شتاب مکن و لذت لحظه ها را به فتح قله مفروش.

 

 

 

ایرانی زندگی کن

سلام دوست خوبم

مدتی است به من سر نزدی ،! عیبی هم نداره چون حرفی هم برای گفتن نداشتم .امروز چشمهایم را بستم و پیش خودم فکر می کردم چقدر خوب و زیباست اگر یک روز گزارشگر فوتبال ویا بسکتبال ما می گفت بچه های ما خیلی "ایرانی "بازی کردند .و یا در اخبار می شنیدیم که بچه های ما در المپیاد ها ایرانی درخشیدند و آفرین بر مادرانی که فرزندانشان را ایرانی بزرگ می کنند .ای کاش یک روزی ایرانی بودن صفت شود و در در لغت معنی بخوانیم :که یعنی  راستگو_ درستکار _خردمند_جوانمرد_.............

ایکاش فرزندانمان  در مدارس ایران درس انسان دوستی ایرانی  بخوانند تا بتوانند با منطق ریاضی آن را در همه دروس از تاریخ وجغرافیا گرفته تا درس کامپیوتر بسط دهند آخ اگر آموزش و پرورش ما متولی دلسوزی می داشت نمی گذاشت هیچ دانش آموزی بدون گذراندن واحد  انسان دوستی که همانا یک درس عملی در یکی از محل هایی که می بایست انسان بودن  را تجربه کند به کلاس بالا تر رود. تا دیر نشده باید کاری کرد .دوست خوبم تو چی فکر می کنی؟