درسهایی از کویر

درسهایی ازکویر

- به کویر باید احترام  گذاشت زیرا، گهواره عشق است و پیامبران از آن برخاسته اند.

- نمک ، حسرت به دل مانده  آرزو های  کویر است.

- کویر، باهمه نداری هایش میزبان سادگی و یکرنگی است

- عشق ورزیدن را از کویر بیاموزیم که ،دریا بودنش را به گرمای آفتاب بخشید و گذشت وفداکاری را ببین، که با تمام وجود هر روز صبح منتظر سلام خورشید می نشیند.

-غم از بالا به پایین افتادن را کویر خوب میداند زیرا ، مکرنه  اینکه زمانی اقیانوسی ثروتمند بوده است.؟

- کویر با  وسعتش،افق دید  انسان را  به حقارت می کشد

- باید کویر شد تا، خورشید را آن گونه  که هست، ببینی.

- سراب خوابی است در ذهن ناخودآگاه کویر تا، اصالت دریا بودنش را فراموش نکند.

- کویر خوب آموخته است که، باید چشم به آسمان داشته باشد.

نظرات 4 + ارسال نظر
عادله پنج‌شنبه 6 تیر‌ماه سال 1387 ساعت 08:12 ق.ظ http://khabidarhayahoo.persianblog.ir/

جمله دوم چقدر زیبا بود .
راستی تبریکات ویژه .
:)

منوچهر سابق ! یکشنبه 9 تیر‌ماه سال 1387 ساعت 06:20 ب.ظ http://www.manesabegh2.blogfa.com

دلم هوای کاروانسرای مرنجاب کرد و لبه کویر ....

ابلوموف جمعه 14 تیر‌ماه سال 1387 ساعت 05:06 ب.ظ http://navidoblomof.blogfa.com/

چه تعبیر شاهکاری از کویر کردید!

ذهن پوچ یکشنبه 20 مرداد‌ماه سال 1387 ساعت 05:06 ب.ظ http://sange-sabur.blogsky.com

اینها ، همه ، کار آن خورشید جهنمی کویر! که در کویر نگاه کردن دشوار است و باید چشمها را با دست سایه کرد تا کویر نبیند. که در کویر سایه را می پرستند و نه آفتاب را، شب را میخواهند و نه روز را، نه پرتو عنایت بزرگان، که سایه شان را و نه نور خدا ... ( دکتر شریعتی)

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد