دنیای وارونه

 

باز هم ماه خوب خدا رسید به گفته همه؛ ماه خون بر شمشیر ؛... ماهی که آذین می بندیم و جشن باید بگیریم .ماهی که حق بر شمشیر پیروز شده و  این سینه زنی نیست که رقصی است   که ماندگاری حق را به رخ می کشد بی دلیل نیست که سنچ می کوبیم  زیرا آن  عزیزان در موقع حمله به کافران هلهله می کردندو دف  می زدند زیرا برای دفاع از حیثیت و ازادی و ضیافت خدا  که اشک جایی ندارد .دقت کنید دفاع با جنگ فرق دارد .اگر اشکی می ریزیم برای خود بریزیم که در دنیای ظلم و جور مثل کبک زیر برف خودمان را قایم کرده ایم و نمی شنویم صدای  بی گناهانی را که فریاد می زنند ؛ایا کسی نیست که به یاری امان بیاید؛   ...و ما شعار می دهیم ؛وای بر مسلمانی که ظلم را ببیند و خاموش بماند؛  همه چیز وارونه شده . نشده؟