دیر فهمیدم

روز تعطیل راهی کوه شدم و هوس از یال کوه رفتن به مذاقم خوش امد و احساس خوش جوانی فراموش شده تلنگری زد که برو نترس و من رفتم غافل از تنفس و استخوانهای شکننده خلاصه من

فهمیدم که قله کوه از آن جهت مهم است که می توانم تمام شهری را که در آن زندگی می کنم به اندازه مشتم و در مشتم زندانی کنم و از این زندان داشته ها بگریزم

فهمیدم که اگر وسط راه ببرم و بمانم و توانم را نسازم محکوم به پوسیدگی و مرگم

فهمیدم که رسیدن به قله خیلی هم مهم نیست خود کوهنوردی است که اصل است

فهمیدم که تمامی مدت عمرم به دنبال زندگی میگشتم در حالی که کنارم بود  و من نمی دیدمش

فهمیدم که نگاه به قله بعد مسافت را سنگین می کند

فهمیدم که با  آرامش و بدون ترس با توجه به کشش عضلاتم و تشکر از سنگهایی که پله های من شده اند راه  چقدر هموار  بوده  و من متوجه همواری آن نشده بودم

عاقبت فهمیدم که چقدر دیر فهمیده ام  

نظرات 5 + ارسال نظر
محمد جمعه 25 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 03:45 ب.ظ http://zendegi9143.blogfa.com

سلام.
از کدوم قله میتوان شهر را در دست داشت!
قله های فتح نشده٬ زیاد در آمار من هستش!
موفق باشید!

در کدام قله ایستادی و در مشتت شهرت را ندیدی؟

یک بنده ی خدا شنبه 26 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 09:29 ق.ظ http://harjmarj.blogsky.com

هیچ وقت دیر نیست ...

هنوز جوانی وقتی به سن و سال من برسی می بینی که دیر شده

محمد شنبه 26 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 09:31 ق.ظ http://zendegi9143.blogfa.com

سلام.
قله معرفت!
چون دیدم بی معرفتیه همه ی شهره رو تو مشتم داشته باشم در حالی هیچ کاری براش نکردم!
موفق باشید!

نه وقتی معرفت پیدا کنیم همه دنیا تو مشت ادم جا می گیره تاره باز فضا خواهد داشت

کم آویز یکشنبه 27 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 04:58 ب.ظ http://kamaviz.blogsky.com

سلام
آفرین! آفرین! آفرین!
چقدر قشنگ حس ما رو گفتی، فکر کنم حالا به ما حق میدی وقتی میگیم اگه دو هفته ای یک کوه نریم مرض میشیم!
برا روز تعطیلت بهترین تصمیم رو گرفتی ولی تنها نرو.
حالا کدوم کوه رفته بودی! اگه آمار دقیق بدی در اولین فرصت ماهم اومدیم!!!!
راستی! قله هدفه اما نه به هر وسیله ای! مهم بودن در کوهه. رسیدن به قله میشه گام بعد

آفرین به تو که همیشه اراده ات توی کوله پشتی ات اماده است .ولی هر چند قله هدفه ولی زیبایی کوه تلاششه خیلی ها به قله نمی رسن ولی راه می افتن اینطور نیست؟

ابراهیم دوشنبه 28 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 11:38 ب.ظ http://shahzari.com/blog

کوه؟ شهر ما یه نصفه کوه داره، اونم بدون ماشین نمیشه رفت!!!
حالا بی شوخی . تشبیه خوبی بود، اما من فکر نمیکنم زندگی مثل کوه باشه...

زندگی مثل کوه است مثل غذا خوردن و مثل هر کاری است که هر روز انجام می دی فقط اگر با اگاهی انجام بشه اونوفت در هر لحظه اش لذت می بری زیرا زندگی پیوستن لحظه های زندگی است وقتی می فهمیم چگونه داریم طی اش می کنیم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد