درس هایی از کوه

درسهایی از کوه:

- برای رسیدن به قله کوه قبل از برداشتن هر ابزاری ،اول اراده ات را در کوله ات بگذار.

- وقتی هدف قله است، چشم به آن بدوز.ولی از سنگهای لغزان زیر پایت غافل مشو.

- وقتی به قله رسیدی، نفس راحت نکش، چون باید بازگردی.

- همانطور که قله از دور پیداست، فاتح قله در آن ناپیداست.

- سازگاری را از کوه و دریا بیاموز. آیا کوهی را میشناسی که به دریا رودی نفرستاده باشد.

- در میان رشته کوهها همیشه کوهی سربلندتر است که درمقابل حوادث ایستادگی کرده است.

- عظمت طلوع وغروب خورشید را از کوهها بپرس، که در شبانه روز از هیبت آن رنگ به رنگ میشود.

- به کوه احترام بگذارید که مادر خاک است و به خاک احترام بگذارید که عنصر وجودی آدمی است.

- کوههای پیر هموارترند.

- اگر قله مرگ زندگی است، برای رسیدن به آن شتاب مکن و لذت لحظه ها را به فتح قله مفروش.

نظرات 12 + ارسال نظر
سینا یکشنبه 4 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 12:41 ب.ظ http://13641110.blogfa.com

سلام دوستان.
اجزاء و ادوات پیشران سفیر امید....
حرکت سفیر امید رو بصورت زنده ببینید!!!
مهندسی مکانیک و روبوتیک و هوا فضا و دنیایی بی نظیر!!!
وارد شوید!

باشه می ام

[ بدون نام ] یکشنبه 4 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 12:46 ب.ظ

وای! عجب تاثیر گذار نوشتی! چه قشنگ ناگفته گفتی که کوه به آدم درس زندگی میده! و هدف یه کوهنورد واقعی یاد گرفتن درس زندگی از کوهه نه صرفا راه رفتن در کوه! نمی تونم بگم چقدر از خوندنش لذت بردم و اگه اجازه بدی با ذکر منبع می خوام پرینت بگیرم و به دیوار اتاقم تو اداره نصب کنم.
یه چیزی رو هم من اضافه می کنم که در کوه قهرمان کسی نیست که نفر اول به قله میرسه، قهرمان کسیه که بتونه ضعیفترین عضو گروه رو با خود به قله ببره!

این جاده که به کوهها کشیده اند
یاران رفته به قلم پا نوشته اند

فرصت شمار حرمت و یاد گذشتگان
این نکته ببین که چه زیبا نوشته اند

دوست خوبم این نوشته ها مال خودمه و شما و همه کسانی که خوششون امده می تونند اونو با ذکر منبع در هر جا که خواستید بنویسید متشکرم به خاطر لطف شما و اینکه همیاری هم درسی بوده که من ننوشته ام تو و هر کس دیگه می تونید درس هایی که از طبیعت می گیرید به شراکت بگذارید زیرا من فکر می کنم دنیا آرام خواهد شد

نادر یکشنبه 4 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 01:00 ب.ظ http://www.tiktaak.blogsky.com/1387/12/04/post-801/

سلام
وبلاگ قشنگی داری اگر مایل به تبادل لینک هستین ما را با نام "باحال ترین اجتماع دخترپسرهای ایرانی" به آدرسhttp://www.tiktaak.blogsky.com/1387/12/04/post-801/ لینک کنید بعد به ما خبر بدین تا ما هم شما را لینک کنیم
مخلصیم
درضمن وبلاگ ما دارای پیج رنک 3 می باشد

حتما سری خواهم زد زیرا سال هاست می شنویم فلان و بهمان با حاله ولی ما گشته ایم و نیافتیم

فیدوس یکشنبه 4 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 01:49 ب.ظ http://rezasayyedi.blogspot.com/

در ضمن : موقع راه رفتن در کوه نفسهایت را با گامهایت هماهنگ کن ، در سربالایی بند کفشها را شل ودر سرازیری سفت کن .
و باز هم در ضمن : من جیک می زنم پس هستم !
معلم اول
و در ضمن تر : ممنون از شهره عزیز برای سر زدنشون به فیدوس
رضا سیدی پور

از توصیه ات ممنونم و از اینکه هستی خوشحال و باز هم خواهم آمد زیرا سالهاست گج خورده ام و راستش معتاد معلمی شده ام

محمد یکشنبه 4 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 06:58 ب.ظ http://zendegi9143.blogfa.com

سلام.
ایندفعه رفتم کوه ولی هدفم قله نبود.
حتی تا اون مسیری که قصدم بود بروم هم نرفتم و وسط راه جا زدم.
پس آیا خیلی آدم بی اراده و ضعیفی هستم؟!
موفق باشید!

تو اراده ات در کوله ات بوده که راهی شده ای حالا مهم نیست چقدر رفتی بالا علل زیادی می تونه باعث بشه ادم برگرده تو قوی تر از من بودی که اعتراف کردی که خیلی زود برگشتی و ادعا نکردی که به فتح قله رسیدی ...اره دوست من

ابراهیم سه‌شنبه 6 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 06:50 ب.ظ http://shahzari.com/blog

و باز هم کوه... قله مرگ زندگی است؟!!! خوب میشه گفت مرگ قله زندگی است یا زندگی همون قله مرگ است، ولی من خود زندگیو میخوام نه قله نه کوه نه رود نه دریا... خوده خوده زندگی، این زیباتره

یونس چهارشنبه 7 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 02:00 ق.ظ

سلام
خیلی جملات جالب و آموزنده ای بودند
متشکر

ابراهیم پنج‌شنبه 8 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 05:03 ب.ظ http://shahzari.com/blog

به نظری که راجب به آهنگ دادی پاسخ دادم...

مرسی من هم امدم و دوباره نوشتم

چهارراه جمعه 9 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 09:35 ق.ظ http://charrah.blogfa.com/

ممنون بانوی گچ و تخته و مدرسه وکوه که از آن اوج از قله دمی امدی و سر این چهارراه هی همیشه چراغش قرمز .....
تعلق خاطرت به هر چه غیر از این شهر، به کوه و دشت و دمن ستودنیست و کمی تا قسمتی غبطه آور.....

سلام
مگر می شود سر چراغ قرمز دمی توقف کرد ؟ ما دائما استفاده می کنیم و به اطلاعات شما غبطه می خوریم

خلیل رشنوی یکشنبه 11 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 08:32 ق.ظ http://www.bomb1.blogfa.com

سلام و سپاس

مارون سه‌شنبه 13 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 07:46 ب.ظ

سلام.ممنون که ما را از یاد نبردی. از دره ها هم بنویس

سلام
هر دره ای را که دیدم رودی در خود جاری داشت آنقدر محو رود شدم که دره یادم رفت حتما خواهم نوشت

فیدوس سه‌شنبه 13 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 10:54 ب.ظ http://rezasayyedi.blogspot.com/

شهره خانم نمی خواین از کوه بیاین پایین ؟!

دوست خوب سلام
از کوه پرتم کردی افتادم توی تالاپی که سوخته بود

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد