تئاتر

به نظر من بهترین هنر بعد از نویسندگی تئاتره..!! زیرا همه دست اندر کارانش   کار  پاکنویس شده  تحویل مردم مید ن مثل  نویسنده ها  که  اندیشه های نابشون رو می نویسند یعنی که آدم ها رو به درک چیزی می رسونند که بارها شاهدش بودند ولی نفهمید ند ش..درست  همان کاری که تئاتر می کنه .. تئاتر خیلی شبیه زندگی است .. یک جورایی به آدم می فهمونه که : انسان امده که نقشی بازی کنه و بره پس چگونه بازی کردن  و سر جای خود بازی کردن یک جورایی تئاتری است  ..توی تئاتر سن= زمین  و هنر پیشه ها انسان های مخلصی  هستند که می دانند برای چه روی سن (زمین) آمده اند . آن چنان در نقش خود فرو رفته اند که به نقش های د دیگران " حسادت نمی کنند" " مقایسه نمی کنند" ......فقط یکدیگر را نگاه می کنند و هر کس به کار خویش مشغول است و همین می شود که در پایان همه برایشان کف می زنند و به احترامشان می ایستند

روز مادر

به مناسبت روز مادر توفیق پرستاری از مادر نوبت من بود و من  دستهای مادرم را که به علت خون گیری های متعدد و تزریق های مکرر کبود  به خاطر الزایمر  بسته هم  شده بود باز کردم بوییدم  و بوسیدم واو دو دستم را محکم گرفت و روی لبهای یخ بسته اش فشرد و فهمیدم که عشق می تواند آلزایمر را به ریشخند بگیرد ..............